اگر بخواهیم یک تعریف ساده از متابولیسم اپتیمایزر ارائه کنیم می توانیم بگوییم فاکتوری که بتواند فرایندهای متابولیکی زنبور را تنظیم و تعدیل کند و باعث شود که زنبور عسل در بهترین حالت عملکردی خود قرار گیرد و تمام پتانسیل های خود را بروز دهد. اما چگونه میتوان این رویا را محقق ساخت؟ آیا راهی برای اپتیمایز کردن متابولیسم وجود دارد؟ آیا تکنولوژی های نوین پاسخی به این نیاز می دهد؟
متابولیسم اپتیمایزر و فناوری کیلات‌های پیشرفته
امروزه با پیشرفت علم، صنعت زنبورداری هم به سوی مدرن شدن گام برداشته است. “فناوری کیلات های پیشرفته” تکنولوژی جدیدی است که در سطح بین المللی به نام مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره شرکت دانش بنیان صدور احرار شرق به ثبت رسیده است؛ یک تکنولوژی جدید که رویای بهینه کردن عملکرد و کیفیت تولیدات موجودات زنده را محقق می کند. اساساً موجودات زنده، پتانسیل بالقوه برای حداکثر کارایی را دارند ولی به دلایل مختلف امکان بروز آن را ندارند. به طور ساده میتوان گفت با کمک فناوری کیلات های پیشرفته، این پتانسیل بالقوه، بالفعل می شود. ویژگی برجسته محصولات تولید شده بر اساس این فناوری، قابلیت تنظیم و تعدیل متابولیسم است؛ دقیقاً همان چیزی که به دنبال آن هستیم. در واقع ساختارهای طراحی شده بر اساس این فناوری، کیلات هایی هستند که بر خلاف سایر کیلات های موجود، بنیان آمینو اسیدی، پپتیدی یا پلی ساکاریدی ندارند و حاصل پلیمریزاسیون اسیدهای آلی هستند. مولکولهای شکل گرفته با استفاده از فناوری کیلات های پیشرفته، متابولیسم اپتیمایزرهای هستند که بر اساس بررسی های دانشگاهی و نیز فارمی، اثراتی فراگیر، چشمگیر و منحصر به فرد بر راندمان و کیفیت تولیدات دارند.
نحوه‌ی اثرگذاری فناوری کیلات‌های پیشرفته در زنبورعسل
امروزه هدف فعالیت‌ها در صنعت زنبورعسل افزایش سطح تولیدات با کمترین هزینه است. به همین دلیل تلاش بر این است از طریق اصلاح نژاد، انتخاب گونه‌های خاص، استفاده از مکمل ها و تغذیه مناسب، تمامی عملکردهای کندو به شکل “متعادل” و متوازن ارتقاء پیدا کند. ایجاد “تعادل” در توزیع و تخصیص انرژی به نوعی یک چالش به شمار می رود. به همین دلیل مراکز مهم تحقیقاتی جهان به دنبال یافتن راهکاری مقرون به صرفه جهت حل این چالش هستند. کیلات های پیشرفته از عناصر معدنی به عنوان کلیدهای راه اندازی واکنش های متابولیکی حیاتی استفاده کرده و از این طریق موجب ارتقای راندمان عملکردهای فیزیولوژی می گردند. اثرگذاری ساختارهای تولید شده بر اساس فناوری کیلات های پیشرفته بسیار بهتر و موثرتر از انواع مکمل های معدنی و کیلاته موجود بوده و باعث تنظیم متابولیسم می گردد.
بنزا بی- متابولیسم اپتیمایزری با ساختار کیلات پیشرفته
بن زا بی تنها متابولیسم اپتیمایزر تولید شده بر اساس فناوری کیلات‌های پیشرفته است که در قالب یک افزودنی در خوراک زنبور عسل بکار میرود. در ساختار بن زا بی ده عنصر آهن، روی، مس، منگنز، سلنیوم، کروم، کبالت، منیزیم، کلسیم و فسفر به شکل کیلات شده موجود هستند. بن زابی مخلوطی از این عناصر نیست، بلکه همه این عناصر در ساختار کیلات پیشرفته به بهترین شکل جانمایی شده اند و به همین دلیل نقشی فراتر از رساننده عناصر معدنی بازی میکند.
نقش متابولیسم اپتیمایزری بنزا بی
متابولیسم اپتیمایزر بُن‌زا بی، تنظیم کننده سوخت و ساز زنبور عسل
به کمک فناوری کیلات های پیشرفته حل چالش تعادل، امکان پذیر شده است. به این معنا که بن زابی میتواند در عین رسانش بی نظیر عناصر، نقشی فراتر از رساننده چند عنصر معدنی را ایفا کنند و به شکل هدفمند و هوشمند بر شبکه ای از فرآیندهای فیزیولوژیکی و عملکردی از جمله تخم گذاری ملکه و پرورش نوزاد، افزایش طول عمر و جمعیت زنبورها، افزایش کمیت و کیفیت عسل، افزایش مقاومت در برابر آفات و بیماری‌ها، افزایش مقاومت در برابر تنش‌های محیطی (سرما و…)، کاهش تلفات، افزایش سلامت زنبورها و کاهش نیاز به مصرف داروها و آنتی بیوتیک‌ها اثر بگذارد. در واقع بن زا بی دارای نقش “متابولیسم اپتیمایزری” می باشد . به این معنا که مصرف بن زابی به طور همزمان بر جنبه های گوناگون فیزیولوژیکی زنبورها موثر بوده و شبکه ای از پارامترهای سودآور را فعال می نماید. با استفاده از بن زابی بدون دستکاری ژنتیکی و صرفاً با بهبود متابولیسم و رساندن آن به سطح مطلوب ، رویای ارتقای همزمان کمیت و کیفیت تولیدات محقق شده است.